Verken de prachtige watermolens langs de Bosbeek op de fiets​

Langs de schone Bos- of Oeterbeek, die bekend staat als een van de rijkste molendrager van de provincie, bevinden zich meerdere watermolens in goede tot zeer goede staat. Of ze nu graan malen of hout zagen, deze molens getuigen van een roemrijk verleden en spreken zowel jong als oud aan.

Scan en ga direct op pad

Scan de QR-code om direct toegang te krijgen tot alle informatie die je nodig hebt voor je fietsavontuur.

Startpunt: ‘t eilandje

Kleeskensmolen

Neermolen

Wurfeldermolen

Bosmolen

Aldeneikermolen

Nieuwe molen

Slagmolen

Dorpermolen

Houbenmolen

Volmolen

Leverenmolen

Watermolens in het Oeterdal

Neermolen_0

De Neermolen

In de schaduw van de Sint-Lambertuskerk, ligt de oudste molen van de Bosbeek. Er werd al eeuwen geleden melding gemaakt van deze graanmolen. De houten en lemen bouw ruimden in 1859 plaats voor de huidige constructie. Een gids vertelt je graag hoe hier graan tot meel wordt gemalen.

Dorpermolen Opoeteren_0

De Dorpermolen

Deze boekweitmolen is ongetwijfeld de oudste molen van Opoeteren. Samen met de Sint-Dyonisiuskerk en het Bosbessenpleintje draagt hij bij aan de charmante uitstraling van het dorp. Ondanks de herbouw in de 19e eeuw, zijn het binnen- en buitenwerk verrassend goed bewaard gebleven. Hoewel het gebouw nu als opslag voor veevoeders dient, is de molen nog steeds operationeel.

Klaaskensmolen (002)

De Klaaskensmolen

In deze olieslagmolen valt heel wat te beleven. Het gebouw, in 1916 uitgebreid tot de enige houtzaagmolen op waterkracht in Vlaanderen, werd in zijn oorspronkelijke staat hersteld. Wie interesse heeft voor een begeleide kennismaking, kan meekijken hoe hier op authentieke wijze planken worden gezaagd.

Volmolen

De Volmolen

De eerste volmolens werden gebouwd omtrent 1550, in Opoeteren zijn er drie volmolens bekend: Houbenmolen, Houtenmolen en de nu nog bestaande Volmolen op de grens met Neeroeteren.

Wurfeldermolen

De Wurfeldermolen

Deze goed bewaarde watermolen maalde tot 1863 het lokale graan en diende ook tijdelijk als papiermolen, zoals blijkt uit de ventilatieluiken voor het drogen van papier. Tot eind jaren ’50 waren de houten tandwielen in gebruik. De molen, nog altijd privébezit en goed onderhouden, is zeker een bezoek waard.